- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
- سایت قرآنی تنـــــزیل
- سایت مقام معظم رهبری
- سایت آیت الله مکارم شیرازی
- سایت آیت الله نوری همدانی
- سایت آیت الله فاضل لنکرانی
- سایت آیت الله سیستانی
مدح و مرثیۀ امام حسن مجتبی علیهالسلام
از بس حسن بخشنده و مهماننواز است از عـالـم و آدم گـدایـش بـینـیـاز است از سفرهاش هر قدر میخواهی طلب کن دستِ حسن در بذل و بخشش بازِ باز است |
مدح و مرثیۀ امام حسن مجتبی علیهالسلام
روضۀ آقاست عـاشـوراتر و گـودالتر قدّ زهرا میشود در این مصیبت، دالتر ضامنِ لبخندهای شیعه در روز جزاست گریۀ بر او کـند صدیـقه را خوشحالتر |
مدح و شهادت امام حسن مجتبی علیهالسلام
ای کاش بگـیـرند دو چـشمِ پـسرش را تا در دلِ این طشت نـبـیـند جگرش را بـدجـور غـریـبـانـه نـفـَس مـیزنـد آقـا آتش زده با غربت خود دور و برش را |
مدح و شهادت امام حسن مجتبی علیهالسلام
سـلامِ ذات خـدای کـریـمهـا به حـسـن سـلامِ جـمـلـۀ انــوار انـبـیـا به حـسـن هر آن کسی که بدون حساب بخشش کرد بدان که وقت کرم، کرده اقتدا به حسن |
مدح و شهادت امام حسن مجتبی علیهالسلام
هر کس که دید از او کرمش را مرید شد هر کس مـرید او شده بی شک سعید شد یا محـسن به حـق حـسن گـفـتم و سپـس دیـدم تــمــام مـعـصـیـتـم نــا پــدیــد شـد |
مدح و مرثیۀ امام حسن مجتبی علیهالسلام
آتـنا گـفـتم و دیدم حـسـنات است حـسن اِهدنا گفتم و دیدم که صراط است حسن ربنا گـفتم و گـفـتند مسیـرش زهـراست و علی است صَلاة و صلوات است حسن |
مدح و مرثیۀ امام حسن مجتبی علیهالسلام
آنـان که بـا کـریـم و کـرم آشـنـا شدند دلــدادۀ هــمـیـشـگـی مـجـتـبـی شـدنـد آنان که خاکِ پای حسن شد نصیبشان تنها به لطف یک نظرش کـیـمیا شدند |
مدح و شهادت امام حسن مجتبی علیهالسلام
خوانـدند شور زخـم تو را عـندلیبها پیچـید عـطر نـاب تو در جانِ سیبها در صفحۀ نخست، تو را مدح کرد و سوخت هر کس غـزل سرود برای غـریبها |
مدح و شهادت امام حسن مجتبی علیهالسلام
رسانده است به لبهای شیعیان، جانها تنی که دوخته شد بر کـفن، ز پیکانها گهی ز بارش اشک و گهی ز بارش تیر سـفـیـنهایست گرفـتار، بین طـوفـانها |
مدح و مرثیه امام مجتبی و امام حسین سلام الله علیهما
در هـیأت حـسـیـنم و در هـیـأت حـسن در خـدمت حـسـینم و در خدمت حسن هم صحبت حسینم و هم صحبت حسن هم رعـیت حـسـینم و هم رعـیت حسن |
مدح و شهادت امام حسن مجتبی علیهالسلام
اگرچه خلقـت دنـیا ز نـور پنج تن باشد کریم اهل بیت ما فـقـط باید حـسن باشد حسن جان و حسن جانان، حسن ایمان، حسن قرآن بگو ذکر حسن هرجا مجالی بر سخن باشد |
مدح و شهادت امام حسن مجتبی علیهالسلام
شدهست خیره به جاده دو چشم تار مدینه به پـیـشـوازی تـنهـاتـرین سـوار مدینه اگرچه آمده از کوفه، از حوالی غربت ولی نشـسته به روی دلش غـبار مدینه |
مدح و شهادت امام حسن مجتبی علیهالسلام
ای که چون چشمت، ستاره چشم گریانی نداشت باغ چون تو، غنچۀ سر در گریبانی نداشت آسـمانِ چـشـم تو از ابرِ غـم لـبریز بود غیر اشک و خون دل، این ابر بارانی نداشت |
مدح و شهادت امام حسن مجتبی علیهالسلام
زخـمهـایی که به تـشـیـیـع تـنت آمدهاند همچو گـلـبوسه به دشت کـفـنت آمدهاند »ابر و باد و مه و خورشید و فلک» چرخزنان به طـواف تـو و عـطـر بـدنت آمـدهانـد |
مدح و مرثیۀ امام حسن مجتبی علیهالسلام
سیاست داشت، اما مثل حیدر بود در میدان که تیغ تیز میدان میدهد سَیّاس را برهان سراسر عزت و فتح است و باطل کردن نیرنگ اگر هم بسته باشد مجتبی با دشمنش پیمان |
مدح و شهادت امام حسن مجتبی علیهالسلام
کاش بر رویِ مزارت سایهبانی بود نیست کاش امشب در بقیعت روضهخوانی بود نیست کاش یک زائر فقط یک شمع روشن مینمود جایِ تکّـهِسنگ اینجا آسـتانی بود نیست |
زبانحال امام حسن مجتبی علیهالسلام قبل از شهادت
دل بیشکیب از غـم فصل جدایی است جان، بیقرار لحظهٔ وصل خـدایی است این شامِ هجر نیست، که باشد شب وصال این روزِ مرگ نیست، که روز رهایی است |
مدح و شهادت امام حسن مجتبی علیهالسلام
کیست او؟ آنکه بین خانۀ خود، مکر دشمن مجاورش بودهست او که انگار در تمام قرون، هرچه غربت معاصرش بودهست او که از روزهای کودکیاش، شعله در خانۀ دلش افتاد دم به دم داغ ظهر عاشورا، در نفسهای آخرش بودهست |
مدح و مناجات با امام حسن مجتبی علیهالسلام
سلام ای بحـر رحمت، کوه تـقـوی گـرفـته جـود و بخـشش از تو معنا سلام ای باب ایـمـان، مهـبـط وحی که کردی حکـم حـق همواره اجـرا |
مدح و شهادت امام حسن مجتبی علیهالسلام
بارها از سفرهاش با اینکه نان برداشتند روز تشـییع تنـش تـیر و کمان برداشتند مردم این شهرِ در ظاهر مسلمان، عاقبت با صدای سکه دست از دینشان برداشتند |